الكساندر كوزمیچ آبراموف در باشگاه شوروی

بهترین مدرسه فوتبال در مشهد

الكساندر كوزمیچ آبراموف در دوران حضور خود در باشگاه شوروی Krylya Sovetov Kuybyshev در تاكتیك دفاعی خود كه از آن به عنوان Volzhskaya Zashchepka یا "کلیپ ولگا" یاد می شود ، از بازیكنی مشابه رفتگر استفاده كرد. بر خلاف verrou ، سیستم او به همان اندازه انعطاف پذیر نبود ، و توسعه WM بیش از 2-3-5 بود ، اما همچنین دارای یکی از نیمه پشت ها بود که به عمق افتاده بود. این باعث شد که نیمه دفاع بتواند پشت مدافعان راست جارو بکشد.

در ایتالیا ، موقعیت لیبرو با استفاده از نروئو روکو و هلنیو هررا از کاتناچیو رواج یافت. اصطلاح فعلی ایتالیایی برای این موقعیت ، لیبرو ، که تصور می شود جیانی بررا آن را ابداع کرده است ، از شرح اصلی ایتالیایی این نقش libero da impegni di marcatura گرفته شده است (یعنی "فارغ از وظایف نشانه گذاری انسان") ؛ همچنین به ایتالیایی "battitore libero" ("ضربه زننده رایگان") شناخته می شد ، یعنی بازیکنی که بعد از هم تیمی های خود آزادانه مداخله می کرد ، اگر بازیکنی از خط دفاع عبور می کرد ، توپ را دور کنید). در فوتبال ایتالیا ، پیراهن لیبرو معمولاً شماره شش بود.

یکی از اولین پیشینیان نقش لیبرو در ایتالیا در سیستم به اصطلاح "vianema" ، سلف کاتناچیو ، که توسط سالرنیتانا در دهه 1940 مورد استفاده قرار گرفت ، استفاده شد. این سیستم از ایده ای سرچشمه گرفت که یکی از بازیکنان باشگاه - آنتونیو والزه - برای مدیرش جوزپه ویانی مطرح کرد. ویانی سیستم WM انگلیس - معروف به سیستم در ایتالیا - را تغییر داد و با عقب نشینی مدافع میانی خود در خط دفاعی به عنوان یک دفاع اضافی عمل کرد و یک مدافع میانی حریف را مشخص کرد ، در عوض دفاع کامل خود را ترک کرد (که ، در آن زمان ، شبیه به نقش مدافع میانی مدرن بود) که می توانست به عنوان آنچه در اصل رفتگر بود ، عمل کند و تشکیل 1-3-3-3 را ایجاد کند. او گاه با استفاده از یک مدافع در پست فوروارد میانی ، و پیراهن شماره نه ، برای پیگیری و مشخص کردن مهاجمان حریف ، به این ترتیب بازیکنان دفاع آزاد را به عنوان وظیفه مشخص خود آزاد می کرد.